Tijd
13 december 2019

"Hoe laat is het?!"

Hij riep het regelmatig, zittend aan een tafel beneden in de hal van het verpleeghuis. Hij zat in een rolstoel, vaak slapend met zijn rug naar het raam. Af en toe dronk hij met een rietje wat frisdrank uit een blikje. De meneer sprak niet met anderen. Soms wilde hij wel weten hoe laat het was en probeerde daar dan hulp voor in te schakelen.

"Hoe laat is het?!" 

Andere bewoners hielpen hem niet altijd uit de brand. Mogelijk omdat hij het wel erg vaak riep, misschien omdat hij even daarvoor al antwoord had gekregen. Dan moest er een verpleegkundige komen.

"Hoe laat is het?!"

Een bezoeker van een andere bewoner die op een paar meter afstand zat, antwoordde toen hij het maar bleef roepen.

"Hoe laat is het?!"
- "Kwart! Voor! Twee!"

De verpleegkundigen kregen ook door dat de meneer regelmatig de tijd wilde weten. Om hem rust te geven, zetten ze een ouderwetse wekker op de tafel waaraan hij vaak zijn dagen sleet. Een klassiek en rond model, met twee alarmbelletjes aan de bovenkant.

Onlangs is hij overleden, na jaren in het verpleeghuis te hebben gewoond. Zijn wereld was klein geworden. Hij werd wel gehoord.