Optimist
3 januari 2020
De wonden op haar benen vroegen om verzorging. Ze zat op een stoel met wieltjes, de thuiszorgmedewerker tegenover haar op de bank. De mevrouw kreeg om elk been een nieuw verband. Haar humeur leed niet onder de aanblik van haar schenen die open lagen. Ze kon wel boos worden om de pakketbezorger, die ondanks een toezegging eerder niet was komen opdagen. “Elke keer ellende”. Nou was het pakket voor vandaag aangekondigd.
De mevrouw hielp de empathische thuiszorger door het schone verband aan te geven. En dat deed ze graag: “Ik ben meewerkend en lijdend onderwerp”.
Tegen de muur stonden twee goedgevulde boekenkasten. Onder meer met Kafka’s ‘De gedaanteverwisseling’, waarin de hoofdpersoon verandert in een kever.
Haar kwetsbare gezondheid leek geen vat op haar energie te krijgen. Haar stem was sterk, ondanks een hoest af en toe. “Stilzitten kan ik nog genoeg”.
Regelmatig schoot ze in de lach, terwijl ze tijdens de verschoning van het verband een praatje maakte met de thuiszorger. “Ik ben en blijf een optimist tot in m’n kist”. Zo was er niet alleen maar ellende.
Het pakket van de mevrouw werd die dag ook nog bezorgd. Een grote kartonnen doos. De inhoud kon bij de rest van haar zorgmateriaal.