Rollator
12 december 2020

De mevrouw vond het geweldig dat haar zoon was langs geweest om de afwas te doen. Enthousiast vertelde ze er over. Ze sprak vanuit haar stoel in de woonkamer, naast een groot raam. De thuiszorger had haar ‘s ochtends uit bed geholpen. Voorzichtig was ze met haar rollator naar de woonkamer gelopen. Zelfstandig, schuifelend. De langzame tred van de kleine vrouw had haar breekbare uitstraling versterkt.

Ze stond op een wachtlijst voor een verpleeghuis. Uit de wandeling naar de woonkamer bleek ook ondubbelzinnig dat een verhuizing onvermijdelijk was. Ook haar opgewekte stemming kon dat niet maskeren. Haar rollator leek cruciaal om die laatste periode thuis door te kunnen komen.

Het is een hulpmiddel dat je veel in het straatbeeld ziet. Dan lijkt het handig om boodschappen in te vervoeren of als dienstdoende zitplek, als je op weg naar huis moet uitrusten. Maar een rollator, die in 2013 uit het basispakket van de zorgverzekeringen is gehaald, kan ook binnenshuis cruciaal zijn om overeind te blijven. Zeker als je niet zonder kan om van kamer naar kamer te lopen, zoals deze mevrouw de rollator gebruikte.

Het was een vorm van ondersteuning, die voor hulpbehoevenden in vele vormen en maten kan verschijnen. De mevrouw toonde zich daarvoor dankbaar. Voor de verdwenen afwas, en misschien ook voor de zoon die de schone vaat had opgeleverd. Haar andere zoon was recent overleden.