Gezellig
15 januari 2020

De mevrouw toonde een vriendelijke glimlach toen de thuiszorger binnen kwam om haar steunkousen aan te doen. Ze ging zitten in de woonkamer. Achter haar stond, over de hele breedte van een van de lange wanden, een bruine boekenkast. Zo’n zes meter breed. Naast boeken stonden er ook een paar fotolijstjes in.

Haar familie was ook op andere plekken in de woonkamer te zien. Haar telefoontoestel had grote toetsen. Boven de cijfers zaten nog eens zes toetsen, waarop pasfoto’s van haar naasten waren geplakt. Handig, dan kun je snel bellen met iemand, door slechts één knop in te drukken.

‘Dat doe ik niet’, zei ze duidelijk. Er lag een blaadje met tientallen telefoonnummers naast het toestel. De mevrouw toetste nog steeds cijfers in. Dan bleef ze ‘lenig’ met haar vingers. En de foto’s op de sneltoetsen vond ze ‘gezellig’.

Ze leefde alleen in haar woning. Haar echtgenoot had vanwege dementie zijn intrek moeten nemen in een verpleeghuis. Misschien heeft hij nog een tijd zijn voordeel kunnen doen met de foto’s op de sneltoetsen.

De mevrouw gaat wel bij haar echtgenoot op bezoek in het verpleeghuis. Hopelijk is het daar soms ook gezellig.